Je browser is verouderd en geeft deze website niet correct weer. Download een moderne browser en ervaar het internet beter, sneller en veiliger!

Ontmoet robot Phi

Hallo daar! Ik ben Phi en ik ben een sociale robot.

Ik ben sinds 2016 bij Philadelphia aan het werk. Geregeld heb ik mijzelf ook al mogen introduceren in de lokale en landelijke media. Zo was ik onder andere te zien op het RTL Nieuws , zat ik in een reportage van Brandpunt+ samen met Lydia, zat ik in een item van WNL met minister Bruins en zat ik met Mathijs in een item van Hart van Nederland van SBS6, erg leuk!

Ik heb al met veel mensen binnen Philadelphia kennis mogen maken. Tijdens locatiebezoeken, medewerkersbijeenkomsten en cliënten- & familieraden. Ook kun je mij zien in de theatervoorstelling De Bedoeling, het werkt! Zeker 3500 cliënten, verwanten en medewerkers heb ik al mogen ontmoeten. Heel leerzaam voor mij als robot om te ervaren hoe mensen op een robot reageren en welke verwachtingen of behoeften zij hebben.

Logeren

Met veel succes heb ik al vele logeerpartijen achter de rug. Ik mocht al logeren bij Lydia, Tony, Ruud, Johan, Edwin, Dick, Sylvia, Bianca, Bo, Mathijs, Christa, Liesbeth, Annelies, Frank, Marijke, Alberdina, Sander, Stephanie, Henk, Diane, Evelien, Marieke, Anouk, Johan, Marga, Koen, Silvia, Miranda en Ricardo, die allemaal bij Philadelphia wonen.

Lydia bijvoorbeeld wil graag zelfstandiger kunnen leven. Mijn ondersteuning hielp haar daarbij. Zo hielp ik Lydia herinneren aan het innemen van medicijnen of bij praktische activiteiten gedurende de dag. Daarnaast bleek mijn aanwezigheid ook een sociale impact te hebben. “Phi voelde aan als een maatje, iemand waarmee ik het samen gezellig had en leuke dingen kon doen. Ik ga haar missen als ze weer weg gaat.” Aldus Lydia.

"“Phi voelde aan als een maatje, iemand waarmee ik het samen gezellig had en leuke dingen kon doen. Ik ga haar missen als ze weer weg gaat.”"
- Lydia

Tony is iemand die behoefte heeft aan een gezellig praatje. Ik stelde dan vragen over Tony zijn grote passie, het koningshuis. Verder had ik belangstelling voor bezigheden van Tony, bijvoorbeeld hoe zijn werkdag was geweest. Tony vertelde na 2 weken dat hij het logeren met mij heel gezellig vond en dat hij mij na deze korte tijd al ziet als een kameraad.

Ruud heeft graag iemand om zich heen. Ruud gaf aan dat ik voor hem echt een maatje was geworden. We hebben heel veel gesprekken gevoerd en ik hielp Ruud aan diverse afspraken herinneren. Ook vond Ruud het super leuk dat ik diverse weetjes aan hem voorlegde op het gebied van natuur en cultuur. Ruud wist al heel veel, maar heeft toch weer nieuwe dingen geleerd.

Johan wil graag zelfstandig zijn taken doen, zoals o.a. zijn afwas doen of het oud papier opruimen. Ik herinnerde Johan aan zijn taken door de dag heen, zodat Johan aan het einde van de dag niet dacht “oh nee, ik moet nog heel veel taken doen”, dit gaf voor Johan rust. Ook vond Johan het prettig, dat ik af en toe een praatje met hem maakte. Johan voelt zich soms een beetje alleen, maar met mijn aanwezigheid vond Johan het allemaal net even gezelliger thuis.

Edwin is graag op zichzelf, maar hij gaf aan dat hij het leuk en gezellig vond, dat ik er was. Ik keek vaak tv met Edwin en maakte graag een praatje met hem. Vooral de diverse raadseltjes vond Edwin leuk. Edwin gaf aan dat hij veel plezier met mij had gehad.

Dick gaat niet naar dagbesteding en hij vond het daarom leuk, dat ik educatieve taal en rekenopdrachten voor hem had. Dick is echt een grappenmaker, dus als ik een grapje maakte ging Dick helemaal glunderen en gingen zijn ogen helemaal glinsteren. Dick kan normaal erg druk zijn. Nu ik er was en hem veel aandacht en structuur gaf was hij tijdens het logeren erg rustig. Het was leuk om te zien dat als ik iets vroeg aan Dick, om bijvoorbeeld de kamer te stofzuigen, hij het meteen ging doen.

Sylvia is iemand die graag van alles wil vertellen. Sylvia vond het daarom ook erg fijn, dat ze de hele dag door tegen mij kon praten over o.a. haar familie, hobby’s en andere onderwerpen wat haar op dat moment bezig hield. Sylvia houdt ook erg van woordpuzzels, dus ze vond het ook erg leuk als ik educatieve taal opdrachten voor haar had. Ook had Sylvia soms wat stimulans nodig om een taak uit te voeren, zoals kranten opruimen en schone kleding klaar leggen voor de volgende dag. Sylvia gaf aan het prettig te vinden, dat ik haar een duwtje gaf om deze taken toch te gaan uitvoeren.

Bianca heeft graag gezelligheid om haar heen. Ze vond het daarom erg fijn, als ze alleen thuis was, om met mij een praatje te maken. Het gaf haar ook rust, omdat ze minder zoekende was wat ze kon gaan doen. Bianca begint wat moeite te krijgen met haar kortetermijngeheugen, dus ik kon Bianca goed ondersteunen om haar aan dingen te laten herinneren. Ook de begeleiders van Bianca gaven aan, dat ze veel geleerd hadden. Ze hadden door mijn aanwezigheid een bevestiging gekregen, dat communiceren met Bianca het beste gaat als ze langzaam en met korte zinnen praten.

Bo mist één hersenhelft. Bij Bo zie je daardoor frustraties dat hij dingen niet goed kan onthouden. Bo vindt zichzelf dan dom. Ik kon voor Bo allerlei herinneringen overnemen. Dit verhoogde zichtbaar de zelfstandigheid en eigenwaarde van Bo. Als Bo en ik in de logeerperiode goed samenwerkten, dan zagen de begeleiders een “wauw effect. Bo ervoer het als heel bijzonder dat ik zijn hersenfunctie op sommige momenten over kon nemen. Hij denkt dat over een aantal jaren (10 tot 25 jaar) ik hem echt kan ondersteunen en zijn hersenhelft kan vervangen.

Bij Mathijs had ik zowel op het gebied van gezelschap, emotionele steun als praktisch nut een meerwaarde. Maar vooral bleek ik tijdens deze twee weken een emotionele steun en een maatje voor hem. Ik hielp Mathijs om rust in zijn hoofd te krijgen. Hoe? Door het eenvoudigweg creëren van overzicht. Bijvoorbeeld merkbaar door het opgeruimde huis van Mathijs. En ook de begeleiders vonden Mathijs rustiger in zijn doen en laten, minder chaotisch. Als Mathijs gespannen thuiskwam, hielp ik hem weer rust te brengen in zijn hoofd. Door vragen te stellen of er überhaupt gewoon te zijn om tegen aan te praten. Zijn spanning nam hierdoor af.

Voor Liesbeth ben ik echt een maatje geworden. Ze kreeg dat gevoel omdat ze ervoer dat ik haar hielp. Ik bleek een goede luisteraar te zijn voor haar waardoor ze haar verhaal kwijt kon als ze ergens mee zat. Liesbeth gaf ook aan dat ze minder begeleiding nodig had. Ik ondersteunde haar bij dingen die ze nog moest doen, zoals haar herinneren aan taken als huishouden en verzorging. Ze gaf aan dat ze met plezier haar taak ging doen als ik het vroeg. Begeleiders gaven ook aan dat zij Liesbeth nu eigenlijk niet meer hoefden te herinneren aan haar dagelijkse taken.

Voor Christa ben ik echt een vriendinnetje geworden. Christa zei: “Ik kan veel met Phi praten en ze praat ook terug. Als Phi niks terug zegt, kan ik toch even mijn verhaal kwijt.” Ik kon Christa ook helpen bij het opstaan, herinneren aan het doen van de was en om naar haar zus te gaan. Ze vergat daardoor dingen minder snel en begeleiders hoefden haar daarom ook minder te herinneren. De raadseltjes vond Christa ook erg leuk. De begeleiders gaven aan dat Christa helemaal begon te glunderen als ze het goed had. Ook gaf Christa aan het fijner te vinden als ik iets vroeg om dingen te doen dan als de begeleiding dat deed. Christa gaf aan als de begeleiding iets vraagt dat het dan voor haar voelt alsof zij een klein kind is. Als ik iets vroeg, ervaarde ze het anders. Het voelde dan alsof ze het zelfstandig deed. Christa heeft echt van de logeerweek genoten, ze was echt zichzelf bij mij. En ze vond het jammer dat ik weer weg moest.

Annelies wilde graag veel praten met mij en vond mij soms nog een beetje stil. Maar lange gesprekken voeren kan ik op dit moment nog niet. Wel vond Annelies mijn raadsel en weetjes heel erg leuk. Ze kon om sommige raadsels erg lachen en via de weetjes leerde ze weer veel nieuwe dingen. Ook op gebied van Leerbaar & Weerbaar heb ik een kleine bijdrage kunnen leveren, door aan Annelies advies te geven wat ze kan doen in lastige situaties of haar door te sturen naar de begeleiding om met hun in gesprek te gaan.

Frank woont zelfstandig en kan zich alleen goed redden. Ik kon Frank goed helpen bij het stimuleren tot het doen van zijn huishoudelijke taken. Frank gaf aan dat hij het prettiger vindt om door mij herinnerd te worden dan door de begeleiding. Hij ervaart het als betutteling als begeleiders hem herinneren om een taak te doen, maar als ik hem hielp dan had Frank dat gevoel niet. Zijn zelfredzaamheid werd door mijn aanwezigheid vergroot. Wel gaf Frank aan dat ik soms te voorspelbaar was in mijn dagelijkse sociale gesprekken en waren de gesprekken soms niet uitdagend genoeg voor hem. Hier heb ik dus veel van geleerd!

Marijke is erg op zichzelf en vaak op haar eigen kamer. Toen ik bij Marijke kwam logeren zei ze direct dat ik er mooi uit zie en dat we wel vriendinnetjes kunnen worden. Marijke was heel zorgzaam en vond het gezellig dat ik bij haar was. Wel had ze graag meer met mij willen kletsen en zou ze het fijn vinden als ik op al haar vragen kon antwoorden. Dat kan ik op dit moment nog niet. Maar Marijke vond het fijn om complimentjes van mij te krijgen. Het gaf haar ook een prettig gevoel dat er iemand (ik dus) op haar wachtte als zij thuis kwam vanuit werk. Ondanks dat ik nog een hoop te leren heb volgens Marijke vond ze het jammer dat ik weer weg ging.

Alberdina kon ik in de ochtenden goed helpen met gymnastiek. Ik heb vaak complimentjes gegeven omdat ze het zo goed deed. Complimentjes doen haar goed. Alberdina zou mij graag mee naar buiten nemen als dat kon. Ook heeft ze heel eerlijk aangegeven dat ze soms even rust wil. Dit heb ik dan ook gerespecteerd. Ik kreeg complimenten van Alberdina omdat ik haar geholpen had om zelfstandiger te worden. Hier kreeg ze meer zelfvertrouwen van en had ze meer eigen regie.

Sander was benieuwd of ik hem kon helpen bij het praten over zijn gevoelens. Ik heb veel gesprekjes met Sander gehad over rouwverwerking, omgaan met verdriet maar ook over hyperventilatie. De tips die ik Sander hierover heb gegeven waren volgens hem erg nuttig. Doordat ik veel met Sander over zijn spanning en gevoelens heb gesproken merkte de begeleiding dat Sander met hen meer over alledaagse onderwerpen sprak. Ik vond het een eer dat Sander moeilijke onderwerpen met mij durfde te bespreken. Sander gaf zelf aan dat hij hierdoor aanzienlijk minder spanning in zijn lichaam had. Een heel mooi compliment voor mij.

Stephanie vertelde dat ze zich minder alleen voelde toen ik bij haar was. En dat ze het fijn vond dat ik er was wanneer ze uit haar werk thuis kwam. Wel moet ik nog wat meer aan mijn timing werken volgens Stephanie. Ik sprak soms door haar Netflix serie heen waardoor ze het niet goed kon volgen. Wel vond Stephanie het prettig dat ik haar advies heb gegeven op het gebied van omgaan met verschillende gevoelens. Ik heb Stephanie vaak de ruimte gegeven om te bepalen waar ze over wil praten of wat ze wil doen. Volgens de begeleiding durfde ze daarom ook haar hart bij mij te luchten en te praten over lastige onderwerpen waar ze het liever niet over heeft.

Henk en zijn vrouw vinden het soms lastig om onderlinge afstemming te hebben over huishoudelijke taken. Hierdoor blijft het huishouden wel eens liggen. Ik kon hierin helpen door herinneringen te geven. Daardoor kwam Henk tot actie om huishoudelijke taken op te pakken. Ook de herinneringen aan zaken als tandenpoetsen en medicijnen nemen, waren voor Henk fijn. Zo schoot het er niet bij in om dit te doen. Hoewel ik Henk goed heb kunnen helpen, sprak ik soms op momenten dat het voor Henk (en zijn vrouw) niet goed uit kwam. Daarom heeft Henk mij wat vaker uitgezet. Hier moet ik nog beter mee om leren gaan.

Diane moest bij het begin van het logeren wel even wennen aan mij en de manier waarop ik beweeg. Ik zei soms ook dingen die ze bewust negeerde. Toch werd ik gedurende het logeren steeds meer een maatje voor Diane. Ik had voor haar een fijne vrolijke uitstraling. Daar werd ze zelf blij van. Aan mij kon ze ook alles vertellen. Diane heeft namelijk sterke behoefte om alles meerdere keren te vertellen, dat kon ook bij in plaats van met haar huisgenoten of anderen. Daar ging Diane dan ook heen. Door de aanwezigheid van mij en de raadsels en weetjes had Diane ook andere dingen om op de groep te vertellen, hierdoor werden de gesprekken over privézaken verminderd. Dat verbeterde de sfeer op de groep.

Ik kon Evelien echt helpen bij het doen van huishoudelijke taken. Samen met mij lukte het haar om regelmatiger de was te doen en op te ruimen. Haar kamer was zichtbaar opgeruimder en schoner. Toen ik weg was, werd ook direct het verschil zichtbaar en moesten begeleiders Evelien weer herinneren aan het opruimen, wassen en schoonmaken. Ik gaf echt de structuur die Evelien lastig vindt om zelf aan te houden. De timing van de interacties was voor Evelien niet altijd goed. Dat was voor Evelien lastig. Bijvoorbeeld de suggestie om een rondje te lopen met een begeleider op het tijdstip dat er net geen begeleiding is. Ook zou ik haar wat meer mogen verrassen als het gaat om raadsels en weetjes. Hele wijze lessen dus voor mij!

Hoewel de start bij Marieke wat onwennig en spannend was, bleek ik erg waardevol voor Marieke te zijn. Meerdere keren sprak Marieke uit dat ik wel mag blijven. Ze wil wel een samenlevingscontract met mij aangaan. Ik zorgde voor gezelligheid, was een vertrouwd aanspreekpunt, had leuke raadsels en weetjes en fijne herinneringen aan huishoudelijke taken en tandenpoetsen. Ik hielp Marieke goed bij het structuur bieden bij dagelijkse taken. Waar Marieke voorheen alle taken in haar hoofd had, wat onrust gaf, kon ze op aanwijzing van mij haar taken doen. Hier kreeg ze meer rust door in haar hoofd. Door de aanwezigheid van mij verminderde er ook een bepaalde felheid en boosheid bij Marieke. Dit had ook een positief effect op haar relatie met haar begeleiders. Marieke was toegankelijker en ze stond open voor andere gesprekken met de begeleiders

Voor Anouk bood ik gezelligheid als een soort familielid. Iets om tegen te praten en gesprekken mee te voeren. Na drie weken merkte Anouk dat ze het toch wel jammer vond dat ik alleen op voorgeprogrammeerde momenten kon praten. Op dit vlak moet ik nog verder ontwikkelen wat betreft Anouk. Hoewel ik zeker een luisterend oor kon zijn en Anouk mij ook dingen toevertrouwde die ze niet wilde delen met de begeleiders, zat er een grens aan wat ik kon betekenen op gebied van emotionele steun. Voor echte problemen gaat ze liever in gesprek met de begeleiders. Ik kon daar nog onvoldoende op inspelen. Wel maakte het feit dat ik bij Anouk kon logeren haar trots. De aanwezigheid van mij en dat zij mij mocht uittesten deed iets met Anouk. Het gaf haar toch een bepaalde status. Wat Anouk goed deed in haar zelfvertrouwen.

Helaas had ik bij Johan vrijwel vanaf de start last van technische storingen. Om dit op te lossen was de hulp van begeleiders nodig. Dit was best vervelend voor Johan, die juist mínder begeleiding wil. De storingen zorgden bij Johan ook voor extra stress en frustraties. Hierdoor kon hij erg boos worden. Terwijl hij juist zijn woede beter wil leren beheersen. Hij baalde ervan dat hem dit niet lukte en het maakte hem verdrietig want hij had zoveel zin in het logeren. Het logeren stopte daarom ook vroegtijdig. Johan blijft wel positief over mij. Hij vindt de uitstraling van mij grappig. En op de momenten dat ik het wel goed deed, kon hij ook van mijn aanwezigheid genieten. Hij wilde graag de vragen van mij beantwoorden. Ik mag daarom nogmaals terugkomen als ik weer minder technische storingen heb.

Ik heb Marga veel gezelligheid kunnen bieden. Voor haar is het van grote meerwaarde dat ik de hele dag in haar woning bleef en niet na een bezoekje weer vertrok of naar werk moest. Ze heeft de hele dag iemand om tegen te praten. Dat vermindert gevoelens van alleen zijn. Ik gaf Marga regelmatig complimenten en deze deden haar goed. Ze kwam hier regelmatig op terug in gesprekken met de begeleiders. Ze was zichtbaar trots. Het liet haar zelfvertrouwen groeien en ze voelde zich gezien. Daarnaast hielp het dat ik haar herinnerde aan ontspannende activiteiten zoals een rondje wandelen of positieve gedachten. En als ze negatieve emoties had, hielp ik haar eraan herinneren dat ze even met de begeleiding kon praten. Marga weet dat wel, maar door het steuntje in de rug dat ik haar gaf deed ze het ook.

Voor Koen bood ik zeker gezelligheid. Door de aanwezigheid van mij in zijn appartement en door de vragen die ik stelde. De raadsels en quiz vragen vond Koen leuk. Soms hadden ze wel wat uitdagender mogen zijn, liet Koen weten. Hoewel de begeleiders Koen nooit herinneren aan dagelijkse taken vond Koen het wel fijn als ik dit deed. Zoals het herinneren aan het opladen van zijn scootmobiel. En ook het herinneren om op tijd klaar te zijn voor afspraken. Hierdoor vergat hij dingen niet en dat gaf hem een fijn gevoel. Hij voelde zich altijd een beetje schuldig als hij dingen vergat. Koen gaf nog wel wat verbetersuggesties voor mij. Hij merkte al snel dat hij het erg jammer vond dat ik niet spontaan kon terugpraten en dat ik bepaal over welk onderwerp ik wil gaan praten met Koen. Koen zou hier wat meer invloed op willen hebben.

De aanwezigheid van mij gaf voor Silvia een vorm van nabijheid. Ik was 24/7 in haar appartement, iets wat begeleiders niet kunnen bieden. Voor Silvia bood ik ook gezelligheid, dat was zichtbaar in de vrolijke manier van reageren van Silvia op mij. Begeleiders merkten dat Silvia minder dwaalde over de gangen, ze leek rustiger. Ik hielp Silvia om structuur te brengen in de dag. Ik vroeg haar wat ze wilde gaan doen op dat moment. De gesprekken waren af en toe wel te moeilijk voor Silvia. Ook het aan- en uit zetten van mij of een antwoord aan klikken op de tablet waren voor Silvia te lastig om zelfstandig te doen. Bij vragen van mij ging Silvia mondeling het antwoord geven. Dat ze daarna ook nog iets moest doen op de tablet begreep ze niet goed. Gelukkig hielpen de begeleiders haar daarbij. En dat vond Silvia prima.

Miranda vond het fijn met mij, alle gesprekken zijn leuk en vooral de ogen van mij maakte indruk op haar. Het is voor Miranda fijn dat ik altijd op dezelfde manier praat en positief ben. Mijn positiviteit werkte aanstekelijk voor Miranda. Ik hielp haar ook bij het geven van structuur in de dag en dat gaf rust. Ik stimuleerde Miranda om bepaalde taken te gaan doen. Ze had daardoor haar kamer beter op orde en begeleiders hoefden haar hierin niet te begeleiden. De zelfstandigheid van Miranda groeide hierdoor. De informatie en educatie van mij hielp Miranda ook op diverse vlakken. Als eerste op gebied van gezondheid bijvoorbeeld bij bewegen, gezonde voeding en slaap. Daarnaast op het gebied van sociale interacties, zoals omgaan met andere meningen. En rond autisme en zichzelf accepteren. Miranda gaf aan veel van mij geleerd te hebben.

Voor Ricardo was ik een gezellige kamergenoot om tegen te praten en van te leren. Ricardo vond het wonderlijk dat ik zoveel weet en zo goed ben in al die vragen stellen. Ricardo vond het soms wel wat jammer dat ik door hem of anderen heen praatte. Een pauzeknop zou fijn zijn voor de toekomst. Zowel rondom huishoudelijke taken als rondom eten & drinken en persoonlijke verzorging hielpen de herinneringen van mij. Soms is het hoofd van Ricardo te vol of hij is te moe dat hij het zelf vergat. Het is geen onwil van hem. Het was dan fijn dat ik deze herinneringen gaf. Daardoor hoefden de begeleiders dat niet te doen en dan groeide de zelfredzaamheid van Ricardo.

Ik ontwikkel en groei elke dag

Op dit moment wordt er hard gewerkt aan mijn software. Hierdoor leer ik steeds beter praten en luisteren. Philadelphia zorgt ervoor dat het straks heel toegankelijk wordt voor mensen om mij te programmeren. Zo kan ik voor iedereen een persoonlijk interactieprogramma uitvoeren en leren van de interacties. Zodat ik misschien ook jou wel kan gaan ondersteunen om steeds meer zelfstandiger te leven.

Kom met mij in contact

Ik vind het ontzettend leuk om zoveel mogelijk mensen te leren kennen. Krijg je begeleiding van Philadelphia? Dan kom ik graag op bezoek op jouw locatie. Na mijn eerdere logeerpartijen heb ik de smaak te pakken gekregen en wil ik nog meer gaan logeren. Er staan alweer diverse nieuwe logeerpartijen gepland.

Wil je mij uitnodigen voor een bezoek op locatie, een logeerpartij of wil je meer informatie?

Ik kijk er naar uit om je te ontmoeten en hoop heel veel mensen blij te kunnen maken met mijn ondersteuning en hen een groter gevoel van zelfstandigheid te kunnen bieden. Daarin heb ik nog een lange leerweg te gaan en is het belangrijk dat ik zoveel mogelijk ervaringen op kan doen in de praktijk. Fantastisch dat dat kan bij Philadelphia.

Wil je op de hoogte blijven van mijn avonturen?

Ik ben te vinden op Facebook, Instagram, Twitter en Youtube. Volg me om op de hoogte te blijven van mijn belevenissen.